De menselijke maat van Hubs
Toen ik tijdens mijn studie een jaar in Canada studeerde, aan de Carleton University School of Industrial Design in Ottawa, had ik een bijbaantje in het door de student-union gerunde cafeetje. Ik zette koffie in grote perculatoren en verkocht donuts, bagels en Danish pastries die ’s ochtends vers werden aangeleverd. Dat cafeetje heette The Hub. Het was ook een echt ontmoetingspunt, strategisch gelegen tussen de afdelingen Architecture, Engineering en Industrial Design. In al zijn eenvoud voorzag het in de behoeftes van studenten en staff, onderweg van het ene college naar het andere, of in een korte pauze. Geen sterrenrestaurant, maar een fijne voorziening op een heel handige plek.
Tekst: Michiel Meurs, FromAtoB Public Design
En dat is precies wat een hub volgens mij moet zijn: een prettige voorziening op een plek waar verschillende stromen gebruikers bij elkaar komen. Los van alle verkeerskundige aspecten van een hub betekent dit dat het belangrijk is dat er een prettig klimaat heerst: droog, beschut, goed verlicht en als dat nodig is verwarmd of gekoeld. Sociaal veilig en inclusief, dus ook comfortabel en prettig voor gebruikers met beperkingen. Met de mogelijkheid om even een koffie-to-go te scoren, op weg naar de volgende bestemming.
Maar ook, als daar tijd voor is, om even te zitten, mensen te ontmoeten of samen te werken. Een ‘stepping stone’ in je route ergens naartoe, geen eindbestemming.
Er liggen nog veel kansen om de beleving van hubs te verbeteren, en meerwaarde te bieden voor de reizigers. Naast horeca faciliteiten kan er gezorgd worden voor de mensen die op de fiets naar de hub komen, door goede en veilige stalling, oplaadpunten en evt. reparatiemogelijkheden aan te bieden.
De hub voor reizigers zou ook een knooppunt kunnen zijn voor goederen, met een pakketophaalpunt, een stomerijservice of een boodschappenservice.
Vanzelfsprekend moet de informatievoorziening aan reizigers, met actuele overstapinformatie en adequate wayfinding, in orde zijn. Maar vooral ontstaat de beleving door een inrichting op een menselijke maat, met eilandjes van rust naast de drukke loopstromen, die uitnodigen om even stil te staan of te zitten. Ik kan de koffie en donuts van de Carleton University Hub al bijna ruiken…